Brambooth – Een weekend rauw Rotterdam is fantastisch

Rotterdam, mede door mijn HBO studie voor mij heel bekend terrein. Ik ken best wat toffe plekken in “Roffa” en ben echt verliefd op deze stad. Ik noem Melissa altijd een Amsterdam-meisje, ze wil altijd maar naar Amsterdam haha. Op een keer een bezoekje aan de Euromast na blijkt ze zelfs nog nooit in de havenstad geweest te zijn. Krijg ik haar in een weekend overtuigd van de schoonheid van deze ruwe maar prachtige stad?

De bekende geschiedenis

Rotterdam dankt zijn naam aan een dam in een rivier genaamd de Rotte. Het is een echte havenstad. Rotterdam had lange tijd de grootste haven ter wereld, maar is zeker binnen Europa nog steeds een van de grootste en belangrijkste havens. Mede dankzij die grote haven is het van vroeger uit al een echter arbeidersstad en heeft de stad een diversiteit in haar inwoners. De stad heeft een hele rijke historie en die vind je overal in de stad nog terug. De stad heeft echter ook een centrum met gigantische kantoren-/wooncomplexen. Hoe zit dit ook alweer?

Ook Rotterdam werd echter in de Tweede Wereldoorlog zwaar getroffen In de middag van 14 mei 1940 werd Rotterdam tussen 13:27 uur en 13:40 uur bedolven onder een bombardement van de Duitsers wat een groot deel van de stad verwoest heeft. In een kwartier tijd werd bijna de gehele historische binnenstad vernietigd. Dit bood echter de stad ook een hoop nieuwe kansen.

Broedplek voor vernieuwende architectuur

De historische binnenstad was door de Duitsers kapot gebombardeerd, hierdoor kon de stad een ander soort huisvesting realiseren. Om een bepaald straatbeeld te behouden mag je in Nederland namelijk heel zelden de buitenkant van een monumentale gevel aanpassen. Na het bombardement werd Rotterdam een belangrijke stad voor architecten. Zo zie je maar “elk nadeel heb z’n voordeel”, het heeft de stad een hoop architectonische hoogstandjes opgeleverd, zoals de Erasmusbrug, de kubuswoningen maar ook ons bijzondere hotel, De Rotterdam.

Luxe hotel in een nieuw Rotterdams icoon

De Rotterdam, iedereen heeft de gigantische glazen torens naast de Erasmusbrug wel eens gezien. Dit gebouw biedt ruimte aan kantoren, appartementen en dus ons hotel. Ik bedacht dat als je naar Rotterdam gaat dat je een keer in het op instagram bekende NHOW hotel geslapen moet hebben met je kamer aan de Erasmusbrug. We hebben een kidsloos-weekenden vertrekken dus stappen eind van de ochtend lekker in de auto richting de havenstad.

We hebben onze ogen allebei op nieuwe lenzen laten vallen. Het is niet alleen team Amsterdam vs team Rotterdam bij ons, maar ook nog eens team Canon vs team Nikon hahaha. Maar je wil graag voordat je zo’n investering doet eerst kijken hoe goed een lens bevalt. Budgetcam (een dochteronderneming van Kamere Express) biedt uitkomst, en hier kun je een lens huren voordat je tot kopen overgaat. Omdat we te vroeg bij het hotel zijn en de kamer nog niet klaar is besluiten we een rondje rondom de Erasmusbrug te lopen om al wat te spelen met de lenzen. We merken gelijk dat we in een grote stad zijn, je hoort overal auto’s motoren, scooters en natuurlijk het bekende geluid van de tram, een stil Rotterdam zul je nooit hebben gok ik.

The room to die for

We mogen eindelijk inchecken en komen in onze kamer aan op de 19e etage. We doen de kamerdeur open, lopen naar binnen en kunnen allebei onze ogen niet geloven. Het uitzicht is precies zoals we het bedacht hadden. Pas als je echt naar beneden kijkt zie je hoe hoog dit is.

Om niet vast te hoeven zitten aan het hotel besloten we alleen ontbijt bij te boeken bij de kamer. In de ochtend wil ik geen gezeik met eten vinden, bij avondeten is dat iets anders, op bijna elke hoek van de straat vind je wel wat te eten. Nu met de corona-pandemie is het zelfs nog makkelijker gemaakt en bezorgt zo’n beetje elk restaurant je eten in het hotel.

De stad verkennen

Na het avondeten stappen we in de metro en duiken we de stad in. De metro is DE manier om door Rotterdam te reizen, je hoeft nooit lang te wachten en ook eenmaal in de metro zit je er nooit lang in.

Ik ben altijd van het “in het moment leven”, dus het is tijd voor een toetje in de markthal. Dan zie je weer dat voorbereiding key is. Ik had namelijk even gegoogled tot hoe laat de Markthal open was, 21 uur zei Google, maar de eettentjes sluiten om 20 uur al en uiteraard stappen wij om 20:05 binnen. Eenmaal binnen is 90% van de eettentjes al dicht of aan het afsluiten. Het toetje is dus een ijsje uit een
bakje, voorbereiding is handig, maar je beleefd nooit zulke leuke dingen als alles vooraf bedacht is hahaha.

Na de markthal lopen we door naar de wereldberoemde (wie kent ze niet) Kubuswoningen en ik leg Melissa uit dat ze dus hartstikke recht zijn van binnen. Na de kubuswoningen lopen we via het witte huis naar de Maas. Het witte huis is een belangrijk gebouw voor Rotterdam omdat het de eerste wolkenkrabber van de stad was, het is zelfs korte tijd het hoogste gebouw van Europa geweest, nu stelt het qua hoogte (zelfs binnen Rotterdam) niet zoveel meer voor hahaha.

We lopen vanaf de Willemsbrug terug langs het water naar het hotel. De metro is zeker handig, maar lopend ontdek je toch het meeste van een stad. Op de terugweg zien we nog een lichtshow vanaf de Hef (ook een beroemde brug), er wordt namelijk geoefend voor het aanstaande Eurovisie Songfestival in Ahoy.

Eenmaal in het hotel vallen we helemaal uitgeteld in slaap op ons heerlijke bed.

De tweede dag regent het vooral dus lopen we eerst door de winkelstraten van Rotterdam, opzoek naar een paraplu haha Daarna gaan we af op een tip van vriend Ingmar, namelijk de Delfshaven. Dit is een van de weinige stukjes Rotterdam die de verwoesting van de Duitsers heeft overleefd. In dit deel van Rotterdam vind je echt nog die monumentale huizen langs het water uit de 17e eeuw. Omdat het steeds harder gaat regenen zoeken we een droog plekje in de binnentuin van Stadsbrouwerij de Pelgrim. (dit was het terras van dit cafe) Wat een briljante vondst van Melissa! We zitten lekker droog onder de parasols en raken aan de praat met mensen op het terras en de eigenaren. Halverwege de middag en drie bier later gaan we weer terug richting hotel.

’s Avonds gaan we naar het Centraal Station wat een paar jaar geleden helemaal gerenoveerd is. Vanaf Rotterdam CS lopen we tussen de torens van beton, staal en glas, de wolkenkrabbers door naar de onder fotografen bekende luchtsingel. De Luchtsingel verbindt Rotterdam noord met het centrum en brengt nieuw leven in een vergeten gebied met een brug, een dakakker, een evenemententerrein op de Hofbogen en een park.

En? Is ze overtuigd?

Onze tijd in Rotterdam zit er al weer op, zo’n weekend vliegt voorbij. We hadden nog zoveel plannen (gekleurde pilaren bij Dijkzicht, de Hef in het donker fotograferen) en dingen die we wilde zien, maar er is zoveel te ontdekken dat je simpelweg niet aan alles toekomt in een weekend. We gaan dus zeker nog een keer terug. Melissa is in ieder geval overtuigd de schoonheid van de stad. Een weekend weg moet je ook gebruiken om tot rust te komen en op te laden, maar dat we terug gaan is een vaststaand feit.

Op naar nog veel meer toffe plekken om te fotograferen in deze rauwe stad en dit Rotterdam blog krijgt zeker een vervolg. Heb je plekken / ideeën die we zeker moeten doen de volgende keer dat we in “Roffa” zijn? Laat het vooral achter in de comments. Wie weet komt het in het volgende blog voorbij, of treffen we elkaar daar zelfs.