Cuba: met het gezin naar het land van auto’s, sigaren en muziek.

Een droom komt eindelijk uit.

Al vaker hebben we het over Cuba gehad, maar eindelijk is het zover. De eerste keer dat we het over Cuba hadden was er een ZIKA-mug, maar omdat mijn vrouw zwanger was wilde we geen risico’s nemen. In 2017 kochten we een nieuw huis, dus een lange vakantie zat er niet meer in, maar eind 2017 vonden we toch dat we er nog tussen uit moesten. Een korte trip naar Cuba gingen we dan eindelijk maken.

Het is eind oktober en we hebben er onwijs veel zin in. Geheel tegen onze principes hebben we gekozen voor een all inclusive hotel. Omdat we met een baby (net 1 geweest) reizen hebben we de keuze gemaakt voor een veilige thuisbasis, dit omdat we het voor het eerst doen en niet weten hoe de kleine hierop reageert.

Ook voor mij en mijn vrouw is het een totaal nieuwe ervaring. Wat hebben we allemaal nodig en wat moet mee naar Cuba? Het wordt zo te zien lekker weer in omgeving Holguin en we besluiten luchtige kleding mee te nemen. We zijn klaar om te vertrekken naar Guardalava (een klein uur van Holguin). Maar waar ligt dit eigenlijk?

Guardalavaca

Cuba is één van de meest veelzijdige eilanden in het Caraïbisch gebied. Met een lengte van circa 1250 kilometer is Cuba het grootste eiland in de Caraïben. Cuba kent een grote verscheidenheid aan landschappelijke contrasten; groene berggebieden met tropische vegetatie worden afgewisseld door laagvlakten met uitgestrekte suikerrietvelden, tabaksplantages en citrus plantages. Liefhebbers van cultuur kunnen hun hart ophalen in de vele Spaanskoloniale steden, musea en bij het zien van de vele intrigerende monumenten van de revolutie. Sigaren, rum, salsa, de sfeer van de jaren vijftig en een bijzonder vriendelijke bevolking completeren het geheel en zorgen voor een unieke vakantiebelevenis!

Guardalavaca ligt in de provincie Holguín, dit is één van de veertien provincies van Cuba. Het ligt aan de noordoostkust. De hoofdstad van de provincie is het gelijknamige Holguín. Het toerisme is zich hier pas sinds kort gaan ontwikkelen. Holguín wordt gekenmerkt door suikerrietplantages en prachtige natuur. Twee nationale parken liggen gedeeltelijk in de provincie.

Vliegen naar Cuba

We vliegen met Tui Fly naar Frank Pais, het internationale vliegveld van Holguin. We rijden met de auto naar naar Schiphol. Dit omdat dit qua koffers en reizen met de kleine het makkelijkst is. We hebben alles snel bij de hand, en we zijn ook bij terugkomst niet afhankelijk van een dienstregeling. Het is dinsdag 24 oktober en we zullen ongeveer tien uur vliegen naar Holguin. Het is een hele ervaring zo lang vliegen met een klein kind. Vooral tijdens stijgen en landen het vast moeten zitten vind ze vervelend, de rest van de vlucht is helemaal goed gegaan. Mede dankzij het onwijs lieve cabinepersoneel van Tui. Niks was te gek voor ze. Rond 16:30 komen we aan. Op het vliegveld staat een bus voor ons klaar, we laden deze vol met onze koffers. Nu gaat het toch echt gebeuren. We moeten ongeveer een uur rijden naar ons hotel. We zullen deze vakantie overnachten in het resort Brisas Guardalavaca. Cuba, we have arrived!

Hotel Brisas

Na een lange busrit, door het prachtige Cubaanse landschap, komen we aan in het donker aan bij Hotel Brisas, in Guardalavaca. Guardalavaca is een kleine kustplaats in de provincie Holguin. Dit dorp moet het vooral van zijn ligging aan het strand hebben. De lokale bevolking woont inmiddels in de zelf gestichte wijk Los Pollos. Zij zijn gevlucht (met financiele steun van de regering) voor de grote hotels.

In onze kamer staat alles klaar en ligt er een heerlijke grote fles water gekoeld voor ons klaar. Het babybedje staat ook al opgedekt klaar. Het tegen de tijd in vliegen en een onvermoeibaar kind heeft erin gehakt bij iedereen. Ik eet in de eetzaal nog wat, vrouw en kind eten op de kamer wat. Eigenlijk willen we allemaal vroeg slapen. We krijgen ons eigen in slaap vallen nog gerekt tot 22:00 uur (om een jetlag zoveel mogelijk tegen te gaan).

Om 08:30 schuiven we aan bij het ontbijtbuffet. Gelukkig hebben we goed geslapen. We besluiten deze dag nog een beetje te wennen en niks te gek te doen. We lopen een rondje over het resort en we zwemmen wat.

Maar langzaamaan gebeurt waar we zelf een beetje voor vreesde, ook onze dochter vindt het resortleven niet echt haar ding. Zelf zijn we van het rondtrekken en een land ontdekken, nu hebben we voor veiligheid gekozen, maar dan moet je altijd ergens op inleveren. Het eten is heel erg afgestemd op toeristen en weinig Cubaans te noemen. We besluiten dus eens wat van de omgeving te gaan ontdekken.

Op stap met een local

We hebben geen zin om gestressed met een bus met mensen mee te moeten, onze filosofie is dat we altijd op ons gemak reizen en als we iets tof vinden daar gewoon wat langer blijven. We spreken dus een lokale taxichauffeur aan. Daniel is zijn naam. Hij rijdt een oude typische Amerikaans/Cubaanse rode Chevrolet.

Met hem kunnen we dezelfde plekken bezoeken als die de reismaatschappijen aanbieden, hij kent ook al deze plekken. Kost ons een paar tientjes, maar het gaat er ons om dat we vrijheid hebben in de dingen die we bezoeken en ergens de tijd kunnen nemen. Daniel verteld ons van alles over het leven op Cuba, zijn gezin en de omgeving waar we doorheen rijden. Hij lijkt haast wel een reisbegeleider. We bezoeken allerlei toffe plekken, waaronder het uitkijkpunt over de stad Holguin, een lokale mooie kerk, een bar waar ze verrukkelijke Mojito’s mixen waar je bij staat. Voor mijn dochter overigens toch maar een watertje besteld. We komen in lokale tenten met alleen maar cubanen en lunchen in een tent in een achterbuurt die we zelf nooit hadden bezocht waarschijnlijk. Voor een vriend van me koop (die op het huis past) koop ik nog een fles lokale rum, hij wilde er graag een die niet geexporteerd werd. Kost me twee euro, maar heb ik voor mijn vriend wel over…. Ook dit gaat typisch Cubaans, onze taxichauffeur spreekt de barman aan, hij zegt ja hoor zo’n fles heb ik wel en trekt er gewoon een van de bar weg en verkoopt deze aan mij. Heerlijk, die Cubaanse cultuur.

Klik op de bewerken-knop om deze tekst te wijzigen. Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ut elit tellus, luctus nec ullamcorper mattis, pulvinar dapibus leo.Na twee rustdagen gaan we opnieuw op stap met Daniel, dit keer meer naar het oosten richting de watervallen, de Guayabo watervallen om precies te zijn. Dit zijn de hoogste watervallen van Cuba. Op de heenweg stoppen we bij een koppeltje die aan huis mensen ontvangen voor een drankje of wat eten. We drinken hier een heerlijke bak Cubaanse koffie, eindelijk goede koffie! We spreken af op de terugweg hier te gaan lunchen, en vertrekken in een 4×4 Jeep richting watervallen. Al snel wordt duidelijk waarom we de taxi achter hebben gelaten. Maar ook hier gaat Daniel met ons mee en verteld ons wederom van alles over de omgeving en het nationaal park waar we naar toe rijden. Eenmaal boven aangekomen zien we direct de watervallen liggen, werkelijk prachtig!

We besluiten omdat we nog moeten lunchen de korte wandelroute te nemen maar waar we wel kunnen zwemmen bij de waterval. Je leest het goed zwemmen bij de waterval. Ergens halverwege hebben ze een aftakking gemaakt en is er een mini-meertje waar je kunt zwemmen in het water van de waterval. Ontzettend koud, maar heerlijk in deze hitte!

Eenmaal op de terugweg stoppen we nog bij een vriend van Daniel een lokale boer die zo lam is als een tor. Het blijkt zijn verjaardag te zijn en had niet gerekend op dat wij kwamen. We krijgen gelijk eten en drank aangeboden, allemaal geheel vrijblijvend en super gezellig.

Een aanrader?

Ja! Cuba als land zou ik zeker aanraden, ook al zijn wij er achter gekomen dat ook met kind all inclusive niks voor ons is, maar dat is gewoon onze mening. Naar Cuba gaan we zeker te weten ooit nog terug, als de kleine wat ouder is. Dan gaan we hier zeker rondreizen en heel Cuba zien hopelijk, hier hadden we nu gewoon te weinig tijd voor. Wij houden gewoon van onze vrijheid en ons kind is dus kennelijk ook graag op stap.

Reizen met een jonge baby van net een jaar? Laat je ZEKER niet tegen houden. Als je denkt dat jouw kind er klaar voor is, gewoon doen. Tuurlijk zal je minder slaap hebben doordat alles interessant is voor je kind. Maar nu ze nog niet leerplichtig zijn en klein moet je ze als je het mij vraagt juist mee op stap nemen, des te makkelijker gaat het als ze straks ouder zijn. Laat je vooraf goed informeren door je huisarts welke inentingen wel of niet nodig zijn voor jou en je kind, en last but not least….

GENIET!!!